روانشناسی

هرگاه زندگی مان را نثار دیگران کنیم بیشتر لذت از آن خواهیم برد. بعضی ها بخشیدن و دادن را با محروم شدن از آن اشتباه می گیرند در حالی که بخشیدن بالاترین و عالی ترین نشانه قدرت و نیرومندی است. هنگام بخشیدن و دادن احساس قدرت و توانایی و غنی بودن می کنیم. این احساس وجودمان را با شادمانی و لذت پر می کند. دادن بیشتر از گرفتن به انسان شادمانی می بخشد زیرا در دادن و بخشیدن انسان احساس محرومیت و از دست دادن نمی کند بلکه احساس می کند که زنده و پرنشاط است. کلید موفقیت در خواستن است پس بخواهید تا بتوانید. زندگی نبرد سختی است که هر روز سلاح ویژه ای را می طلبد. طرز فکر ما هادی و گرداننده ما در زندگی است. طرز فکر در لحظه نشان می دهد که عکس العمل من در آن لحظه چگونه خواهد بود. طرز فکر هر فرد به وجود آورنده جو حاکم بر خانه است هرگاه زندگی مان را نثار دیگران کنیم بیشتر لذت از آن خواهیم برد. بعضی ها بخشیدن و دادن را با محروم شدن از آن اشتباه می گیرند در حالی که بخشیدن بالاترین و عالی ترین نشانه قدرت و نیرومندی است. هنگام بخشیدن و دادن احساس قدرت و توانایی و غنی بودن می کنیم. این احساس وجودمان را با شادمانی و لذت پر می کند. دادن بیشتر از گرفتن به انسان شادمانی می بخشد زیرا در دادن و بخشیدن انسان احساس محرومیت و از دست دادن نمی کند بلکه احساس می کند که زنده و پرنشاط است. کلید موفقیت در خواستن است پس بخواهید تا بتوانید. زندگی نبرد سختی است که هر روز سلاح ویژه ای را می طلبد. طرز فکر ما هادی و گرداننده ما در زندگی است. طرز فکر در لحظه نشان می دهد که عکس العمل من در آن لحظه چگونه خواهد بود. طرز فکر هر فرد به وجود آورنده جو حاکم بر خانه است. اگر آدم تندخویی باشیم و ظرف غذا را به اطراف پرت کنیم افراد خانواده نیز به همین روش از خود عکس العمل نشان خواهند داد. سرنوشت نهایی ما در جهان دیگری مشخص می شود اما لازم است در این جهان توان خود را توسعه دهیم خود حقیقی خود را بشناسیم و به دیگران کمک کنیم که خود را کشف کنند. هریک از افراد بشر ویژگی ها و خصوصیات منحصر به فردی دارند که لازم است در آنها شریک باشیم. سن، سلامت و شرایطی که در آن قرار دارید ممکن است تا حدودی شما را محدود کند. همه ما به نحوی از انحا محدود و محصور شده ایم ولی وظیفه ما این است که توان های بالقوه و نهفته خود را بیدار ساخته و به فعل درآوریم. هیچ کس نمی تواند بهتر و بیشتر از خودمان این کار را برایمان انجام دهد. قبل از این که زنی بتواند در کار آشپزی و خانه داری یا در کار بییرون از خانه موفق باشد باید بداند که کیست و به کجا می رود برای دانستن این دو موضوع لازم است که ابتدا خود را آنگونه که هست بپذیرد و آنگاه به سمتی یا سویی حرکت کند. رفتن نشانه وجود مقصد و هدف است. بسیاری از زنان خانه هایشان را برای خود زندانی غیرقابل تحمل ساخته اند. از آنجا که در زندگی منظور و مقصود خاصی ندارند نمی دانند چه بکنند، تنها تفاوت آنها با زندانیان این است که درون خانه به جای این که به ساعت خیره شوند ساعت های متوالی به صفحه جادویی تلویزیون زل می زنند. دو مانع عمده وجود دارد که باعث می شود برنامه ریزی اکثر افراد شکست بخورد عبارت است از: 1 – زندگی یکنواخت و خسته کننده 2 – سرعت گیرها. سعی و تلاش میلیونها نفر به خاطر روبه رو شدن با این دو مانع ساده اما خبیث مثمر ثمر واقع نشده و تلف گشته است. هرگاه برای خود برنامه ریزی کردید در ذهن خود تصویر روشن و واضحی از هدفتان بسازید. بدون این تصویر روشن و واضح از بین راه برخواهید گشت. اگر این تصویر را در ذهن خود ساختید بدون شک هیچ چیز نخواهد توانست راه موفقیت شما را سد کند. وقتی برای خود هدفی در نظر گرفتید باید راه رسیدن به آن را نیز بیابید. دیدن باور کردن است و انجام دادن موفق شدن است. برای رسیدن به هدفتان برنامه ریزی کنید. برنامه ریزی به شما انگیزه می دهد تا در جهت رسیدن به هدف قدم بردارید. یکی از ویژگی های هر زن موفق، نظم است. قبل از این که گام بردارید برنامه ریزی کنید. برنامه ریزی باعث صرفه جویی در زمان انجام کار می شود. یک زن کامل زمانی را برای برنامه ریزی در نظر می گیرد. او مطمئن است که زندگی فقط برای امروز نیست بلکه زندگی او روی آیندگاه نیز تاثیر شگرفی خواهد گذاشت. زن کامل به نتایج کارش فکر می کند نه به نوع فعالیتی که انجام می دهد. کارهای ضروری به ندرت کارهای مهم هستند و کارهای مهم هم به ندرت فوری و ضروری می باشند. اگر برده کارهای فوری و شتاب هستید بدانید که وقتی برای انجام دادن کارهای مهم نخواهید داشت. همواره ممکن است فکر کنید که نیرویی وجود دارد که می خواهد شما را از کار مهمی بازدارد، هیچ نیرویی جز زندگی وجود ندارد پس کارهای مهمتان را انجام دهید، مهمترین کارهایتان را ابتدا انجام بدهید. تمام کارها و وظایف ضروری خود را در لیستی یادداشت کنید و آنها را به ترتیب اولویت انجام دهید. بهتر است برنامه هر روز خود را شب قبل آماده کنید. اگر خود را از شب قبل آماده کار کنید، ذهن نیمه آگاهتان حتی در خواب خود را برای انجام دادن آن آماده می کند. اول صبح وقتی سرحال و پرنشاط هستید مهمترین کارهایتان را انجام دهید تا فشار روانی حاصل از آنها از بین برود. تاخیر در انجام این کارها باعث می شود فشار فکری بیشتری تحمل کنید و باعث می شود که این مسایل را سخت تر و مشکل تر از آنچه هستند ببینید. گاهی اوقات اگر یک مسئله را درست به موقع رفع کنید پی خواهید برد که آنقدرها هم که فکر می کردید مشکلتان بزرگ و جدی نیست و آن را می توانید زودتر از آنچه انتظار دارید رفع کنید. وقتی آدم رشد می کند فراز و نشیب های زندگی بیشتر می شود. ولی وقتی که یک برنامه منطقی و قابل اجرا طرح کرده باشید راحت تر از همیشه می توانید خود را با این فراز و نشیب ها وفق دهید. وقتی همه چیز به هم می ریزد و کنترل همه چیز را از دست می دهید دو راه در پیش رو خواهید داشت: 1 – عصبانی شوید و برنامه خود را رها کنید 2 – به طرح و برنامه ای که ریخته اید عمل کنید. سعی کنید قسمتی را که باعث شده برنام شما به هم بخورد اصلاح کنید. بحران های روزمره یکی از چالش های زندگی است. ولی طرز فکر ما قادر است ما را در بحران ها یاری کند و وجودمان را با نشاط و شادمانی تقویت کند. هر زن خوبی در کارها و عکس العمل هایش به صبوری و تامل نیاز دارد. افراد نیازمند تشویق و تحسین هستند و برای تشویق شدن دست به سعی و تلاش زیادی می زنند. همه تشویق و تحسین را دوست دارند و در حقیقت تحسین یا تشویق تنها چیزی است که می تواند خستگی یک هفته یا یک ماه کار سخت را از تن انسان بزداید. یک مرد سعی می کند نیاز خود به تشویق را از راههای مختلف برطرف کند. یک مرد برای تشویق و تحسین بیش از هرکسی به همسرش نیاز دارد. شما می توانید با یک جمله ستایش آمیز مهارت های ساده و عادی همسر خود را توسعه دهید و از او یک نابغه بسازید. نکته مهم در زندگی زناشویی این است که کاری کنیم این دو با هم همدل شوند و جاده زندگی را هر دو با هم طی کنند. وفق یافتن یکی از راههایی است که به همسرانی که فقط ساز خود را می نوازند و در زندگی مشترک به جای استقامت در راه رسیدن به هدف مشترک تلاش می کنند حرف خود را بر کرسی بنشانند کمک زیادی می کند. اغلب مردم به چشم انسان های عادی و معمولی به یکدیگر می نگرند و برای این که زندگی خود را از حالت عادی و روزمره درآورند هیچ تلاش و کوششی انجام نمی دهند. اگر برای مدتی مورد لطف و محبت فردی قرار گرفتند به آن لطف و محبت عادت می کنند و همواره منتظر دریافت محبت از دیگران می مانند و لطف دیگران را با محبت و لطف پاسخ نمی دهند بلکه محبت کردن را وظیفه دیگران می دانند. حق شناسی و قدردانی از دیگران باعث می شود زندگی برای همیشه جریان داشته باشد و قدردانی و تشکر از دیگران اصلا به این که از چیزی خوشتان بیاید یا نیاید ربطی ندارد. تقدیر و ستایش به طرف مقابلتان انگیزه می دهد